Geo-engineering: EU overwoog vorig jaar zonneblokkering en vandaag zien we de gevolgen

Erik H. Jansen

Uit een Bloomberg-artikel van vorig jaar blijkt dat de Europese Unie serieuze stappen overwoog om grootschalige technologische ingrepen te reguleren die gericht zijn op het beïnvloeden van het weer en klimaat. Is dit wat we vandaag de dag in ons luchtruim zien?

Dit waanzinnige besluit kwam voort uit een groeiende zorg dat de inspanningen om de illusoire klimaatverandering te beperken, 'tekortschoten'. Een van de technologieën die in de schijnwerpers staat, is het blokkeren van zonnestralen door stratosferische aerosolinjectie, wat de hoeveelheid zonlicht die het aardoppervlak bereikt, zou verminderen. Deze controversiële techniek, een vorm van klimaatgeo-engineering, roept echter ernstige vragen op over de ethische, ecologische en geopolitieke gevolgen.

De EU en zonneblokkering

Volgens een document dat vorig jaar door Bloomberg werd ingezien, wil de EU deel uitmaken van een internationaal initiatief om de haalbaarheid en risico's van dergelijke grootschalige ingrepen te beoordelen. Het kader dat de EU voorstelt, is gericht op het evalueren van de veiligheidsimplicaties van een snel opwarmende planeet. Echter, het idee dat er sprake is van een "snel opwarmende planeet" wordt door velen betwist. Geschiedenis leert ons dat de aarde periodes van natuurlijke opwarming en afkoeling doormaakt. Het idee dat de huidige opwarming uitzonderlijk of catastrofaal is, lijkt eerder een product van een klimaatagenda dan van een objectieve beoordeling van historische klimaatpatronen.

De absurde ambitie om de zon te blokkeren

In juni 2023 meldde Bloomberg dat de EU plannen aankondigde om deel te nemen aan een internationaal initiatief dat de haalbaarheid van grootschalige technologische oplossingen onderzoekt, zoals zonne-stralingsmodificatie en weerpatroonverandering. Deze technologieën, die de atmosfeer van de aarde drastisch kunnen veranderen, worden door sommigen gezien als een mogelijke manier om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Het document dat door Bloomberg werd ingezien, wijst erop dat de EU zich bezighoudt met de risico's en implicaties van een snel opwarmende planeet, zoals schaarste aan water en voedsel, die mogelijk tot conflicten en migratie zouden kunnen leiden.

Een van de technologieën die de EU destijds onderzocht (en vandaag dus wordt toegepast), was en is stratosferische aerosolinjectie. Dit houdt in dat de concentratie van deeltjes in de atmosfeer wordt verhoogd om de hoeveelheid zonlicht die het aardoppervlak bereikt te verminderen. Hoewel dit klinkt als een wetenschappelijke doorbraak, zijn de potentiële gevaren en ethische vragen enorm.

Kritiek op geo-engineering

Critici van klimaatgeo-engineering, waaronder veel wetenschappers en milieuactivisten, waarschuwen dat deze technologieën afleiden van de werkelijke problemen die worden gecreëerd door de klimaatagenda zelf. Er is sprake van een enorme focus op "stijgende emissies" en vermeende klimaatproblemen, terwijl wordt genegeerd dat we net uit een ijstijd komen en dat een warmere planeet historisch gezien juist gunstig is geweest voor het leven op aarde. Warme periodes in het verleden gingen gepaard met welvaart en groei, terwijl koele periodes vaak samenhingen met ellende en rampspoed.

Het probleem met geo-engineering is dat het niet zozeer een oplossing biedt, maar eerder nieuwe problemen creëert. Zo zien we dat initiatieven zoals stratosferische aerosolinjectie mogelijk catastrofale neveneffecten kunnen hebben. Het verstoren van regenpatronen, het beïnvloeden van de ozonlaag en het veroorzaken van onverwachte temperatuurveranderingen zijn slechts enkele van de potentiële risico's. Deze technologieën kunnen ook verwoestende gevolgen hebben voor mens, dier, gewassen en mariene ecosystemen. De chemische stoffen die in de atmosfeer worden geïnjecteerd, kunnen bijvoorbeeld leiden tot gezondheidsproblemen bij mensen, de vruchtbaarheid van landbouwgronden aantasten en mariene organismen zoals vissen en plankton schaden.

De gevaren van zonne-stralingsmodificatie

De technologieën die de EU overwoog en aantoonbaar sinds eind vorig jaar toepast, brengen aanzienlijke risico’s met zich mee. Het blokkeren van zonnestralen kan leiden tot onvoorziene effecten op weerpatronen, zoals het veranderen van regenpatronen die essentieel zijn voor landbouw en drinkwatervoorziening. Dit zou kunnen resulteren in droogtes in sommige gebieden en overstromingen in andere, met ernstige gevolgen voor de voedselproductie en menselijke overleving.

Bovendien zijn er zorgen over de milieu-impact van het injecteren van chemicaliën in de atmosfeer. Stratosferische aerosolinjectie kan leiden tot verzuring van de oceanen, schade aan ozonlagen en verstoring van mariene ecosystemen. Deze technologieën zijn niet alleen potentieel schadelijk voor het milieu, maar kunnen ook de gezondheid van mensen bedreigen door het vrijkomen van giftige stoffen.

Internationale machtsspelen en ethische dilemma’s

Naast de fysieke gevaren van deze technologieën, zijn er ook serieuze ethische en geopolitieke overwegingen. Het herontwerpen van de atmosfeer kan de machtsverhoudingen tussen landen verstoren, wat zou kunnen leiden tot conflicten. Als één land besluit om zijn weerpatronen te manipuleren, kunnen de gevolgen voor buurlanden en zelfs continenten onvoorspelbaar en destructief zijn.

De EU stelde voor om internationale discussies te starten over de regulering van deze 'beginnende sector'. Dit roept de vraag op: wie heeft het recht om het klimaat van de aarde te manipuleren? En wie is verantwoordelijk als er iets misgaat? Deze vragen zijn nog belangrijker gezien het feit dat er weinig tot geen wetenschappelijke consensus is over de veiligheid en effectiviteit van deze technologieën.

De werkelijke agenda achter klimaatinitiatieven

Terwijl de wereldwijde elites en beleidsmakers zich inzetten voor deze technologieën, lijkt er weinig aandacht te zijn voor de daadwerkelijke gevolgen van hun acties. De focus op groene energie, elektrische voertuigen, en grootschalige klimaatmaatregelen zoals windmolenparken, verbergt vaak de schadelijke impact die deze initiatieven al hebben. Denk aan de milieuvervuiling en mensenrechtenschendingen die gepaard gaan met de winning van grondstoffen zoals lithium voor batterijen, of de schade aan het mariene leven door de aanwezigheid van windmolenparken op zee.

In plaats van de klimaatverandering te bestrijden, lijkt de klimaatagenda vooral te gaan over controle en winst. Deze agenda biedt een platform voor enorme winsten in de groene sector, ten koste van mensen en natuur. Geo-engineering, zoals zonneblokkering, is het zoveelste voorbeeld van een zinloze symptoombestrijding. Sterker nog, het creëert nieuwe problemen die mogelijk nog ernstiger zijn dan de "klimaatcrisis" zelf.

Geo-engineering als bron van nieuwe problemen

De recente stappen van de EU om zonneblokkering en andere vormen van geo-engineering te verkennen, moeten met de grootst mogelijke voorzichtigheid worden bekeken. Hoewel deze technologieën binnen kringen achter gesloten deuren worden gepresenteerd als oplossingen voor de zogenaamde klimaatproblemen, is het risico groot dat ze juist nieuwe, veel gevaarlijkere problemen creëren.

Het is belangrijk om kritisch te blijven over de werkelijke motivatie achter deze initiatieven en om ons af te vragen wie er werkelijk baat bij heeft. De geschiedenis leert ons dat ingrijpen in de natuur vaak onvoorziene en rampzalige gevolgen heeft. In plaats van verder te gaan op het pad van geo-engineering, moeten we ons richten op werkelijke oplossingen die de gezondheid van onze planeet beschermen zonder de risico’s van massale, onnatuurlijke ingrepen.

#KlimaatManipulatie

#GeoEngineering

#Zonneblokkering

#EUAgenda

#Milieurisico

#ClimateManipulation

#GeoEngineering

#SolarBlocking

#EUAgenda

#EnvironmentalRisk

Meer over geo-engineering:

En we blijven dit onderwerp op de voet volgen…