AI CO2-opvang: 'innovatie' of geo-engineering?
Erik H. Jansen
Deze week werd in het nieuws het Nederlands-Britse bedrijf CuspAI uitgelicht, dat werkt aan technologieën om CO2 uit de lucht te verwijderen. Volgens CuspAI zal dit een revolutie teweegbrengen in hun strijd tegen het illusionaire verhaal van klimaatverandering.
De methoden die ze overwegen roepen echter vragen op over de gevaren en ethische implicaties, vooral als dit een vorm van geo-engineering blijkt te zijn. Vandaag verkennen we beide kanten van de medaille en proberen we duidelijkheid te scheppen over de mogelijke aanpakken van CuspAI.
Het concept van 'Google voor moleculen'
CuspAI's medeoprichter Max Welling beschrijft hun technologie als een soort 'Google voor moleculen'. Door gebruik te maken van kunstmatige intelligentie denken zij moleculen te kunnen identificeren die CO2 kunnen binden. Deze moleculen worden vervolgens getest en verder ontwikkeld om mogelijk te fungeren als filters die CO2 uit de lucht kunnen halen. Dit kan plaatsvinden in speciaal ontworpen installaties of potentieel worden toegepast in industriële uitlaten.
Hier kunnen twee mogelijke benaderingen worden toegepast:
Directe luchtvanginstallaties
Denk bijvoorbeeld aan grote faciliteiten die lucht aanzuigen en deze door kamers leiden die gevuld zijn met CO2-bindende materialen. Hier worden de CO2-moleculen gebonden, waarna de gezuiverde lucht weer wordt vrijgelaten. De opgevangen CO2 kan vervolgens worden opgeslagen in ondergrondse faciliteiten of worden hergebruikt in industriële processen.
Industriële Filters
Deze filters kunnen worden geïnstalleerd op schoorstenen en uitlaatpijpen van fabrieken, energiecentrales en voertuigen om CO2-uitstoot direct bij de bron te verminderen. Dit voorkomt dat CO2 de atmosfeer bereikt en kan industriële emissies aanzienlijk verminderen.
Mijn excuses voor de Wikipedia factcheck-onderbreking:
Of zal het geo-engineering zijn?
Naast de mogelijkheid van het gebruik van filters, bestaat de kans dat CuspAI technologieën ontwikkelt die moleculen in de atmosfeer verspreiden om CO2 te binden. Dit valt dan onder geo-engineering, een controversieel veld met ernstige risico's, zoals de afgelopen weken op dit Substack-kanaal uitgebreid is behandeld:
Onvoorziene gevolgen
Het ingrijpen in natuurlijke systemen kan leiden tot onvoorspelbare en mogelijk schadelijke effecten op weerpatronen, biodiversiteit en ecosystemen. En niet te vergeten: de gezondheid van mens en dier.
Verantwoordelijkheid
Er is een gebrek aan internationale regelgeving en overeenstemming over wie verantwoordelijk is voor mogelijke schade.
Verspreiding van moleculen (lees chemicaliën)
Het in de atmosfeer brengen van chemische stoffen kan leiden tot vervuiling en gezondheidsrisico's voor mensen en dieren.
CuspAI staat op de drempel van een doorbraak met het potentieel om een grote impact te hebben op de wereldwijde, geldverspillende inspanningen tegen klimaatverandering. De gekozen methode – of het nu door het gebruik van filters of door geo-engineering is – zal bepalend zijn voor de veiligheid en ethiek van deze technologieën.
Hoewel de voordelen van directe luchtvanginstallaties en industriële filters aanzienlijk lijken - vooral als dat betekent dat geo-engineering stopt en we weer een heldere blauwe hemel en zon terugkrijgen – mogen de risico's van geo-engineering niet worden genegeerd als deze methode wordt toegepast.
Dat is iets wat we op dit moment nog niet weten. Het is cruciaal dat er een open en transparant debat plaatsvindt over hun aanpak, waarbij zowel de wetenschappelijke gemeenschap als het publiek worden betrokken.
#CO2Opvang
#GeoEngineering
#KlimaatInnovatie
#CuspAI
#CO2Capture
#GeoEngineering
#ClimateInnovation
#CuspAI
Meer over geo-engineering:
Erik H. Jansen