Milieuactivisme versus klimaatterrorisme

Erik H. Jansen

Het verschil tussen de traditionele milieuactivisten van vroeger en de hedendaagse klimaatactivisten is voor buitenstaanders misschien moeilijk te zien, maar het is in werkelijkheid fundamenteel. Deze twee groepen hebben namelijk hun wortels in totaal verschillende drijfveren en methoden. Dit onderscheid is cruciaal om te begrijpen voor een publiek dat waarde hecht aan waarheidsvinding en kritisch denken.

De klassieke milieuactivist: een strijd voor het zichtbare

Traditionele milieuactivisten hadden concrete, zichtbare doelen. Hun acties richtten zich op daadwerkelijke problemen die de natuur en de mensheid direct bedreigden, zoals vervuiling van waterwegen of het dumpen van chemisch afval. Een bekende vertegenwoordiger hiervan is Robbert F. Kennedy Jr., die strijdt tegen bedrijven die opzettelijk vervuiling veroorzaakten in leefomgevingen. Hij en zijn generatie activisten werden gedreven door directe betrokkenheid en waarneming van de schade die vervuilende bedrijven aanrichtten.

Het ging deze milieuactivisten om tastbare bedreigingen die de leefomgeving van zowel de mens als de natuur aantastten: olie die stranden vervuilde, chemisch afval in rivieren, en luchtvervuiling boven steden. De drijfveer was om deze zichtbare schade te beperken en de wereld een betere plek te maken voor iedereen. Hun acties waren gericht op echte oplossingen, gebaseerd op feiten en waarneembare gevolgen van menselijk handelen.

De hedendaagse klimaatactivist: een sekteachtig geloof in klimaatverandering

De laatste jaren zien we een totaal andere benadering van milieubescherming. Wat eens een strijd was tegen zichtbare vervuiling, is nu verschoven naar een haast religieuze beweging die klimaatverandering als de ultieme bedreiging ziet. Dit heeft geleid tot het ontstaan van een nieuwe generatie activisten: de klimaatactivisten. Hoewel ze claimen te vechten voor het milieu, richten hun acties zich vaak op onzichtbare of vermeende problemen.

Klimaatactivisten maken gebruik van dreigende toekomstscenario’s en hopen het publiek zo te overtuigen om drastische veranderingen te accepteren. In plaats van de directe, zichtbare problemen aan te pakken, richten ze zich op de (verzonnen) voorspellingen van rampen als gevolg van een zogenaamd ‘steeds veranderend klimaat’, zoals stijgende zeespiegels en toenemende temperaturen. Ze noemen zichzelf activisten, maar hun acties hebben vaak het karakter van terreur. Denk aan het blokkeren van wegen, het bekladderen van kunstwerken en gebouwen, en het creëren van chaos op plekken waar gewone burgers juist rust zoeken. Vandalisme lijkt hierbij een geaccepteerd middel, iets dat hen eerder doet lijken op klimaatterroristen dan op activisten.

Klimaatactivisme: gecontroleerd en gepolitiseerd?

Het klimaatactivisme vandaag de dag lijkt sterk gepolitiseerd en georganiseerd, met duidelijke steun vanuit machtige kringen, zoals overheden en multinationals. Waar klassieke milieuactivisten vooral organisch ontstonden en vanuit eigen betrokkenheid opereerden, lijkt de huidige generatie klimaatactivisten vooral een agenda te volgen die wordt aangestuurd door grote bedrijven en instituties. Deze steun komt bijvoorbeeld van multinationals die profiteren van de transitie van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare energiebronnen. Klimaatfondsen worden regelmatig aangevuld door grote bedrijven die belang hebben bij de promotie van zonne- en windenergie.

In de haast om fossiele brandstoffen de rug toe te keren, richten klimaatactivisten zich op oplossingen die soms nog meer schade aanrichten aan het milieu. Ze lijken niet te beseffen of te willen erkennen dat ook ‘groene’ energie haar tol eist. De windturbines die tegenwoordig overal verrijzen, verstoren de ecosystemen waarin ze staan. Denk aan windmolenparken op zee, waar walvissen hun koers verliezen door de constante trillingen en geluiden. De klassieke milieuactivisten zouden hier juist tegen in actie zijn gekomen, maar klimaatactivisten lijken zich er niet druk over te maken.

Op het land zijn de gevolgen ook niet mals: windmolens vormen een ernstig gevaar voor vogels, wat regelmatig leidt tot wat je bijna vogelkerkhoven zou kunnen noemen rondom windmolenparken. Daarnaast vernietigen ze het landschap, dat voorheen bestond uit groene velden, boerenlandschappen, en grazende koeien. De traditionele landbouw – waarin boeren hun land met zorg onderhouden – biedt een veel schoner en gezonder milieu dan windmolenparken die het uitzicht vervuilen en talloze dierenlevens kosten. Klimaatactivisten lijken echter blind te zijn voor deze nadelen, terwijl ze zich blindelings inzetten voor een energieoplossing die alleen het aanzien van het landschap en het dierenleven schaadt.

Milieuactivisme versus klimaatactivisme: een kwestie van intentie en resultaat

Waar klassieke milieuactivisten zich baseerden op concrete bewijzen van vervuiling en milieuschade, is het moderne klimaatactivisme gestoeld op misplaatste voorspellingen en ideologie. Mensen worden opgeroepen om hun levensstijl drastisch te veranderen en worden zelfs bang gemaakt voor rampen die mogelijk nooit plaatsvinden. Terwijl de klassieke milieuactivist streefde naar concrete, tastbare resultaten, lijkt de hedendaagse klimaatactivist zich vooral in te zetten voor een idealistisch wereldbeeld dat wordt gevoed door instituten met een eigen agenda.

In plaats van zich te richten op het behoud van natuur en dier, lijkt de hedendaagse klimaatactivist een instrument te zijn geworden van beleidsmakers en bedrijven die gebruik maken van de klimaatcrisis om hun eigen belangen te behartigen. En zo zien we klimaatactivisten vandaag de dag misschien eerder als pionnen van een ideologisch systeem, dan als ware beschermers van onze planeet.

Terug naar échte actie

De wereld heeft behoefte aan een nieuwe generatie milieubeschermers die zich inzetten voor echte, zichtbare problemen. Die de kernwaarden van het echte klassieke milieuactivisme weer tot leven brengen: bescherming van dier en natuur op basis van zichtbare feiten, in plaats van op angst en fantasie. Alleen door terug te keren naar concrete actie en aandacht voor wat echt om ons heen gebeurt, kunnen we de natuur en onze leefomgeving werkelijk behouden.

#milieuactivisme

#klimaatrealiteit

#groeneleugen

#klimaatterreur

#echtemilieubescherming

#environmentalactivism

#climatereality

#greenlie

#climateterror

#realenvironmentalprotection