De clowneske klimaatwetenschap, zoals die vandaag de dag wordt gepresenteerd, claimt met ongekende precisie te kunnen voorspellen wat er met onze planeet zal gebeuren. Maar wat vaak wordt genegeerd, is dat deze voorspellingen gebouwd zijn op modellen die slechts een fractie van de complexe, miljoenen jaren oude geschiedenis van de Aarde meenemen. De focus ligt op menselijke invloed, terwijl de geologische en kosmische krachten die het klimaat al eonenlang vormgeven worden gebagatelliseerd. Dit artikel belicht hoe de klimaatwetenschap het grotere plaatje negeert, en waarom het idee dat de mens "de planeet kapotmaakt" lachwekkend simplistisch is.
Het verleden vergeten: de Aarde vóór de mens
Gigantische flora en fauna in een CO2-rijk tijdperk
Tijdens het Mesozoïcum, de tijd van de dinosauriërs (ruwweg 252 tot 66 miljoen jaar geleden), was het CO2-gehalte in de atmosfeer vele malen hoger dan vandaag. Geschat wordt dat het toen tussen de 1000 en 2500 ppm lag, vergeleken met de huidige 420 ppm. Dit resulteerde in een wereld waarin gigantische bomen groeiden en dieren zoals Brachiosaurussen konden floreren. CO2 was de motor achter een overvloed aan plantengroei, wat op zijn beurt de enorme biodiversiteit voedde.
De Sahara: van groen paradijs naar woestijn
Ongeveer 6.000 jaar geleden, ver voordat de industriële revolutie begon, was de Sahara een groene en vruchtbare regio met meren, rivieren en een rijke vegetatie. Dit wordt vaak toegeschreven aan natuurlijke variaties in de baan en tilt van de Aarde (de zogenaamde Milanković-cycli). Klimaatwetenschappers geven hier zelden aandacht aan omdat het hun narratief van een door de mens veroorzaakte klimaatramp ondermijnt.
De Younger Dryas: een ijstijd in een oogwenk
De Younger Dryas, ongeveer 12.900 jaar geleden, was een periode waarin de temperaturen plotseling daalden. Sommige wetenschappers vermoeden dat een komeetinslag of gigantische vulkanische activiteit de oorzaak was. Dit soort gebeurtenissen hebben een veel grotere impact op het klimaat gehad dan welke menselijke activiteit dan ook. De Aarde heeft talloze periodes van intensieve hitte en kou doorstaan, zonder dat de mens daar iets mee te maken had.
De complexe variabelen die klimaatmodellen negeren
De tilt van de Aarde en haar baan om de zon
De Aarde's klimaat is sterk beïnvloed door de hoek van haar as en de excentriciteit van haar baan om de zon. Deze factoren veranderen in cycli van duizenden tot honderdduizenden jaren. Dit zijn enorme natuurlijke processen die bijdragen aan het ontstaan van ijstijden en opwarmingsperiodes. Klimaatmodellen houden hier nauwelijks rekening mee, terwijl deze krachten fundamenteel zijn voor ons klimaat.
Zonneactiviteit: de vergeten speler
De zon is de grootste bron van energie voor de Aarde. Variaties in zonneactiviteit, zoals zonnevlekken en zonnestormen, hebben een directe impact op de temperatuur van de planeet. Tijdens de Maunder Minimum (1645-1715) was zonneactiviteit extreem laag, wat leidde tot de "kleine ijstijd" in Europa. Toch krijgt de invloed van de zon opvallend weinig aandacht in de huidige klimaatdiscussie.
Vulkanen en de atmosfeer
Vulkanen spelen een grote rol in het vrijlaten van gassen zoals CO2 en zwaveldioxide. Eén enkele uitbarsting, zoals die van Mount Tambora in 1815, kan wereldwijde temperaturen met meerdere graden laten dalen. De bijdrage van vulkanen aan CO2 in de atmosfeer wordt vaak genegeerd, terwijl deze in het verleden miljoenen tonnen hebben uitgestoten, zonder dat dit leidde tot een "klimaatcatastrofe".
Hoe klein is de menselijke bijdrage echt?
De atmosfeer bestaat voor slechts 0,04% uit CO2, waarvan de menselijke bijdrage ongeveer 3% bedraagt. Het overgrote deel van de CO2 komt uit natuurlijke bronnen zoals oceanen, vulkanen en het afbreken van organisch materiaal. Zelfs als de mens volledig zou stoppen met CO2-uitstoot, zou dit slechts een minieme impact hebben op de totale concentratie in de atmosfeer.
Het idee dat de mensheid, met zijn beperkte tijd en schaal, de planeet onherstelbaar kan beschadigen, gaat volledig voorbij aan de immense kracht en veerkracht van de Aarde. De planeet heeft zich hersteld van inslagen, supervulkanen en ijstijden – zonder menselijke tussenkomst.
Het negeren van afkoeling: de echte bedreiging
In plaats van te focussen op opwarming, zouden we meer aandacht moeten besteden aan de lange-termijntrend van afkoeling waarin we ons bevinden. We leven in een interglaciale periode (een warme fase binnen een ijstijd), en het is slechts een kwestie van tijd voordat een nieuwe ijstijd begint. De gevolgen van afkoeling zijn vele malen ingrijpender dan die van opwarming:
Krimpende landbouwgebieden: Minder warmte betekent minder vruchtbare grond, wat kan leiden tot wereldwijde hongersnood.
Bevroren ecosystemen: Dieren en planten zullen moeite hebben om zich aan te passen aan snellere dalingen in temperatuur.
Infrastructuurproblemen: IJzige omstandigheden maken transport en bouw veel moeilijker.
De echte vraag is niet of de mens het klimaat kan "repareren", maar of we ons kunnen aanpassen aan de natuurlijke cycli van de Aarde.
De agenda achter de clowns van de klimaatwetenschap
Waarom worden deze feiten genegeerd? De focus op CO2 en menselijke schuld is geen wetenschap, maar een politiek project. Door CO2 te demoniseren, ontstaat er een legitimatie voor belastingheffing, controle en groene technologie die bepaalde elites enorme winsten oplevert. Figuren zoals Al Gore en instanties zoals het IPCC profiteren direct van het in stand houden van een apocalyptisch narratief.
Klimaatwetenschap zoals we die nu kennen, is kortzichtig en vertekend. Het negeert de miljoenen jaren aan geologische, kosmische en biologische geschiedenis die bewijst dat de Aarde zich altijd aanpast en overleeft. Het idee dat de mens het klimaat kan beheersen, of dat een kleine verandering in CO2 de wereld kan verwoesten, is gebaseerd op arrogantie en opportunisme, niet op feiten.
De echte vraag die we ons moeten stellen, is niet hoe we de Aarde kunnen redden, maar hoe we ons kunnen aanpassen aan haar natuurlijke cycli. De planeet heeft ons niet nodig – wij hebben de planeet nodig. Laten we dus luisteren naar haar geschiedenis, in plaats van haar te onderwerpen aan de kortzichtige agenda van de klimaatclowns.
#Klimaatgeschiedenis
#CO2Feiten
#NatuurlijkeCycli
#AfkoelingVsOpwarming
#Klimaatkritiek
#ClimateHistory
#CO2Facts
#NaturalCycles
#CoolingVsWarming
#ClimateCriticism