De geheime wereld van de Bohemian Grove - DeepDive Podcast

Erik H. Jansen

Luister de DeepDive Podcast hierboven.

Demonische rituelen, macht en mysterie in het bos

Elk jaar, wanneer de julizon de Californische bossen in een warme gloed hult, verzamelt een selecte groep mannen—invloedrijke politici, steenrijke zakenmagnaten, mediagiganten en andere machtige figuren—zich in de schaduw van de majestueuze redwoodbomen van Monte Rio. Op een afgelegen, zwaarbewaakt privéterrein van 2.700 hectare, beter bekend als de Bohemian Grove, komt de exclusieve Bohemian Club samen voor een bijeenkomst die al sinds 1872 gehuld is in een sluier van geheimzinnigheid. Wat speelt zich af achter de gesloten poorten van dit bosrijke toevluchtsoord? Waarom kiezen 's werelds meest prominente mannen deze plek voor hun jaarlijkse retraite? En wat betekenen de raadselachtige rituelen, het reusachtige uilenbeeld en de laaiende vuren die al decennia de verbeelding van buitenstaanders prikkelen? In juli 2025 zal dit enigmatische evenement opnieuw plaatsvinden, en de vragen blijven zich opstapelen.

Een historisch toevluchtsoord voor de elite

De Bohemian Club, opgericht in 1872 in San Francisco, begon als een vrijplaats voor journalisten, kunstenaars en muzikanten—bohemiens die hun passie voor kunst, literatuur en kameraadschap wilden vieren. Wat begon als een bescheiden club voor creatieve geesten groeide al snel uit tot een bastion van ongeëvenaarde macht en invloed. Tegenwoordig telt de club leden als voormalige Amerikaanse presidenten (Theodore Roosevelt, Herbert Hoover, Richard Nixon), CEO’s van multinationals, bankiers, generaals en andere sleutelfiguren uit de wereldwijde elite. Het hoogtepunt van het jaar is de zomervergadering in de Bohemian Grove, een evenement dat ruim twee weken duurt en slechts toegankelijk is voor een exclusieve groep: alleen mannen, alleen leden, en hun zorgvuldig geselecteerde gasten. Vrouwen zijn strikt verboden, camera’s en andere opnameapparatuur zijn taboe, en zwaarbewapende beveiligingspatrouilles bewaken het terrein met argusogen.

Het motto van de club, “Weaving Spiders Come Not Here” (vrij vertaald: “Wevende spinnen zijn hier niet welkom”), suggereert dat zaken en politiek buiten de poorten van de Grove blijven. Maar is dat werkelijk zo? Historische anekdotes vertellen een ander verhaal. In 1942 werd tijdens een bijeenkomst in de Grove de basis gelegd voor het Manhattan Project, het ultrageheime programma dat leidde tot de ontwikkeling van de atoombom. Welke plannen worden er in juli 2025 gesmeed in de 122 “kampen” of “dorpen” met intrigerende namen als De Schedelhoofden, Het Uilennest en De Zon Aanbidders? En wat betekenen deze bijeenkomsten voor de wereld buiten de bossen?

De Cremation of Care

Het kloppende hart van de bijeenkomst is de Cremation of Care, een ceremonie die de retraite opent en zowel fascinatie als controverse oproept. Stel je een scène voor die rechtstreeks uit een sprookje of een middeleeuws mysterie lijkt te komen: de schemering valt over een kunstmatig meer, omringd door eeuwenoude redwoodbomen die als stille wachters oprijzen. Mannen gehuld in lange, donkere gewaden—rood, zwart, of bruin, soms met gezichten beschilderd als doodshoofden—dragen brandende fakkels en marcheren in een plechtige processie. Sommigen zingen, anderen scanderen eeuwenoude verzen. Een gondelier, gehuld in een mantel die mystiek uitstraalt, vaart over het water en draagt een kist of een pop die “Dull Care” vertegenwoordigt—de belichaming van wereldse zorgen, stress en lasten.

Bij een reusachtig stenen uilenbeeld, zo’n twaalf meter hoog, ontvangt een “hoge priester” deze symbolische figuur. In een dramatische climax wordt Dull Care op een altaar verbrand, terwijl vuurwerk de nachtelijke hemel verlicht, fakkels flikkeren en geluiden—soms kreten of gegil, versterkt door luidsprekers—door het bos galmen. De menigte juicht, de vlammen laaien hoog op, en de zorgen van de wereld lijken voor even in rook op te gaan. De Bohemian Club beschrijft de ceremonie als een theatraal ritueel, een symbolische daad om spanningen los te laten en de schoonheid van natuur, kunst en broederschap te omarmen. Voormalig president Herbert Hoover noemde de Grove ooit “de grootste mannenparty op aarde”. Maar is dit het hele verhaal, of schuilt er meer achter deze vlammende vertoning?

De uil: wijsheid of duister symbool?

Centraal in de Cremation of Care staat het imposante uilenbeeld. Voor de Bohemian Club vertegenwoordigt de uil wijsheid, een eerbetoon aan oude tradities zoals die van Athena, de Griekse godin van wijsheid. Maar critici zien een sinister verband. Het beeld van een uil, gecombineerd met vuur en een offerceremonie, doet eerder denken aan Moloch, een oude Kanaänitische godheid die in de Hebreeuwse Bijbel wordt geassocieerd met vuuroffers, waaronder—volgens sommige bronnen—kinderoffers. In Leviticus en 2 Koningen wordt Moloch veroordeeld: kinderen werden “door het vuur” geofferd in de Vallei van Hinnom, een praktijk die afschuw en afkeuring opriep. Griekse historici, zoals Diodorus Siculus, beschreven hoe in Carthago kinderen in de gloeiende armen van een bronzen beeld werden geofferd om welvaart af te smeken.

Sommige waarnemers vragen zich af: is de uil in de Grove slechts een onschuldig symbool van wijsheid, of een verhulde verwijzing naar iets ouds en onheilspellends? In 2000 sloop journalist Alex Jones de Grove binnen met een verborgen camera en publiceerde zijn bevindingen in de documentaire Dark Secrets: Inside Bohemian Grove. Hij wees op de uil, het vuur en de kreten als tekenen van een obscure, mogelijk sinistere praktijk.

Andere bronnen, zoals auteur Cathy O’Brien in haar controversiële boek Trance-Formation of America, beweren dat de Grove nog duisterdere geheimen herbergt. Ze spreekt van verborgen ruimtes—een “Dark Room” of “Leather Room”—waar excessen, machtsspelletjes en zelfs illegale activiteiten zouden plaatsvinden. Een vermeende getuige claimde zelfs dat er “1.300 lichamen” verborgen zouden zijn op het terrein, een bewering die vanzelfsprekend door de club wordt ontkend. Toch blijven deze verhalen de speculaties voeden.

Macht, netwerken en verborgen agenda’s

De Bohemian Grove is meer dan een podium voor rituelen. Overdag vullen de leden hun tijd met Lakeside Talks—lezingen in een openluchttheater over onderwerpen als politiek, economie, technologie en wetenschap, vaak gegeven door wereldleiders of topwetenschappers. Daarnaast worden er toneelstukken opgevoerd, variërend van luchtige komedies tot mythologische drama’s met uitgebreide kostuums en decors die oude culturen evoceren—denk aan zonverering of Babylonische rites. ’s Avonds feesten de mannen in hun kampen, waar ze drinken, zingen en netwerken. Maar wat gebeurt er werkelijk in de schaduwrijke uithoeken van deze “dorpen”?

Richard Nixon, die de Grove in de jaren vijftig bezocht, schreef later in zijn memoires: “Het was het meest homoseksuele ding dat je je kunt voorstellen,” een opmerking die speculaties over losbandigheid en decadentie aanwakkerde. Sceptici vragen zich af of het motto “Weaving Spiders Come Not Here” slechts een façade is. Het Manhattan Project vond hier zijn oorsprong; welke plannen worden er in 2025 gesmeed? Met gastenlijsten die namen bevatten als Henry Kissinger, de Rockefellers, en CEO’s van techgiganten zoals Google en Apple, is de Grove onmiskenbaar een knooppunt van wereldwijde invloed. Critici vrezen dat deze informele bijeenkomsten—ver verwijderd van pers, publiek en democratische controle—beslissingen voortbrengen die de koers van de wereld bepalen.

De buitenwereld kijkt toe

De geheimzinnigheid van de Bohemian Grove voedt de terechte argwaan van de buitenwereld. In 1981 infiltreerde journalist Rick Clogher de Grove voor Mother Jones, en in 1989 deed Philip Weiss hetzelfde voor Spy Magazine. Beiden beschreven een wereld van theater, feesten en exclusieve netwerken, maar de gesloten deuren hielden geruchten over iets meer sinisters in stand. In 2012 protesteerde de Occupy-beweging buiten de poorten van de Grove, het evenement bestempelend als een symbool van elitisme en ongecontroleerde macht. In de popcultuur duikt de Grove regelmatig op, van de schimmige intriges in True Detective tot de machtsspelletjes in House of Cards, waar het dient als een metafoor voor geheime elitebijeenkomsten.

De Bohemian Club blijft volhouden dat de Grove slechts een “zomerfeest” is, een kans voor drukbezette mannen om te ontspannen, te genieten van kunst en natuur, en vriendschappen te smeden. De Cremation of Care? Puur theater. De uil? Een symbool van wijsheid, niets meer. Maar de afwezigheid van camera’s, de strenge beveiliging en de ongeëvenaarde exclusiviteit blijven de demonische verbeelding prikkelen. Is de Grove een onschuldige mannenclub, of een plek waar oude rituelen en moderne macht samensmelten in het schemerlicht van de bossen?

Juli 2025: wat wacht ons?

Volgende maand, waarschijnlijk tussen 10 en 27 juli 2025, zal de Bohemian Grove opnieuw tot leven komen. Fakkels zullen branden, gewaden zullen ruisen, en het reusachtige uilenbeeld zal zwijgend toekijken terwijl Dull Care in vlammen opgaat. Wat speelt zich werkelijk af in de bossen van Monte Rio? Is het een viering van kunst, natuur en broederschap, of een schimmig schouwspel waar invloedrijke mannen de toekomst van de wereld vormgeven? De waarheid blijft verborgen, net als de Grove zelf, achter de eeuwenoude redwoods en een muur van stilte. Eén ding is zeker: de ogen van de wereld—en de vragen—zullen gericht blijven op dit mysterieuze toevluchtsoord, waar de verborgen handen van de elitaire macht samenkomen in het hart van het bos.

Whispers of the Grove

(Verse 1)
In Monte Rio’s shadowed wood, where redwoods pierce the sky,
The elite in robes of midnight tread, where secrets never die.
A stone owl looms, its eyes of stone, unyielding in the flame,
The Bohemian Grove awakens now, to play its ancient game.

(Verse 2)
Torches flare in twilight’s grip, a gondola glides near,
Dull Care’s effigy is borne to flame, with chants that pierce the fear.
The high priest stands, his voice commands, the crowd in rapture sways,
A ritual of fire and might, to banish mortal days.

(Chorus)
Whispers of the Grove, where power’s veil is drawn,
Fires burn for Dull Care’s end, till worries all are gone.
In the heart of silent woods, their plans are softly spun,
The world will never know the truths beneath the midnight sun.

(Verse 3)
From Nixon’s jest to Kissinger’s step, the mighty come to play,
No cameras catch their whispered words, no light reveals their way.
The redwoods guard their sacred pact, no spider weaves its thread,
Yet power hums in every hymn, where mortal fears are shed.

(Chorus)
Whispers of the Grove, where power’s veil is drawn,
Fires burn for Dull Care’s end, till worries all are gone.
In the heart of silent woods, their plans are softly spun,
The world will never know the truths beneath the midnight sun.

(Bridge)
Is it wisdom’s owl that watches, or Moloch’s darkened gaze?
Do they weave the world’s tomorrow in the forest’s mystic haze?
Lakeside talks and shadowed camps, where kings and tycoons meet,
The Grove’s embrace hides every trace of secrets at their feet.

(Chorus)
Whispers of the Grove, where power’s veil is drawn,
Fires burn for Dull Care’s end, till worries all are gone.
In the heart of silent woods, their plans are softly spun,
The world will never know the truths beneath the midnight sun.

(Outro)
In July’s heat, the Grove will rise, its secrets locked in flame,
The owl will watch, the fires will roar, and none will know their game.
Behind the trees, the world awaits, with questions left to roam,
The Bohemian Grove will call again, its whispers never shown.

#BohemianGrove

#GeheimeRituelen

#MachtEnMysterie

#CremationOfCare

#EliteBijeenkomst

#BohemianGrove

#SecretRituals

#PowerAndMystery

#CremationOfCare

#EliteGathering